En wat met boeken?

Had ik een Goodreads-challenge, dan stond ze nu op 35 van 20 boeken. Dit jaar las ik meer boeken dan ooit en het jaar is in mijn ogen nog maar halfweg (maar misschien moet ik die mening wel vlug herzien). Lezen is sinds een vijftiental jaar niet meer uit mijn leven weg te denken. Ik ben altijd bezig in twee of drie boeken tegelijk. Voor het slapengaan laat ik me liever meeslepen met een verhaal dan opgejut te worden door nieuwe ideeën, dus in bed kies ik voor fictie. De non-fictie hou ik voor overdag (de lijst kun je ook hier vinden). Ik beëindigde gisteren een klepper van bijna 500 bladzijden en breng deze (na drie verlengingen) terug naar de bib. Ik bezit ook wel enkele boeken. Het zijn er weliswaar veel minder dan vroeger. In het verleden had ik een Billy met 36 vakken waar de boeken in dubbele rijen stonden. Het was een ramp om die kast te kuisen want de bovenkant van de boeken stond dus stof te vergaren, iets wat wel wat schade heeft berokkend. Toen ik de Mechelse kast van mijn grootmoeder erfde moest ik vlug handelen want voor Billy was er geen ruimte meer. Ik gaf alle boeken weg. Door de kast uit de leefruimte te halen kwam er precies weer zuurstof in huis. In het begin deed het raar maar ik zou het nu niet meer anders willen. De kinderboeken stak ik in een kist waar ze gemakkelijk kunnen uit grijpen, deze boeken minimaliseer ik veel minder aangezien ze graag iets herlezen.

Waar haal ik dan nu mijn boeken?

  • Met stip op één: de bibliotheek. Ik probeer er een gewoonte van te maken om de kinderen regelmatig mee te nemen om redenen die ik niet hoef op te sommen denk ik.
  • Er worden boeken aan mij doorgegeven, iemand denkt aan me terwijl hij of zij het leest en leent het me. Soms mag ik het boek op mijn beurt ook doorgeven. Ik voel me geflatteerd als mensen dat doen zonder dat ik er iets over zeg op voorhand.
  • Via een maandabonnement op Kobo download ik boeken op de iPad of op mijn smartphone.
  • Geduld is een schone deugd. Soms heb ik de drang om meteen een boek te willen lezen, vroeger betekende dat: rushen naar de boekhandel. Nu heb ik een “Want To Read”-lijstje in Evernote. De bibliotheek in Ieper is hiervoor een geweldige plek, er komen heel regelmatig kakelverse boeken toe en aangezien ik wekelijks daar binnenloop is het al meermaals voorgevallen dat ik de eerste lener was. Mijn hart maakt letterlijk een sprongetje als ik daar één van de boeken van op mijn lijstje terugvind. Je kunt er ook altijd aankoopsuggesties achterlaten.
  • Ik krijg boeken cadeau. Veelal geef ik die boeken achteraf ook door op dezelfde manier als ik ze krijg. Zo maak ik nog iemand gelukkig.
  • Als je mij ooit een pagina ziet fotograferen in een boek, ik neem foto’s van stukken die me bijblijven of waar ik later nog iets aan kan hebben.

Het voelt letterlijk en figuurlijk als een verlichting om niet vast te houden aan al die boeken. Ze brengen me enorm veel vreugde maar ik hoef ze daarom niet te bezitten.

Heb jij veel boeken? Kun je er gemakkelijk van scheiden? Herlees je veel van je boeken?

19 gedachten over “En wat met boeken?

  1. Dat wat manlief en ik hebben aan boeken laten we. Het is onze geschiedenis en past mooi in onze 3 meter boekenkast. De rest komt van de bieb waar ik een digitaal verlanglijstje heb en veel boeken aanvraag. Mijn buurvrouw leent me vaak boeken en soms vind ik wat in de kringloop of op de gratis minibiebjes. Daar breng ik ook wel eens wat. Ik lees meer dan 100 boeken per jaar en sinds dit jaar blog ik daar maandelijks over. Vanmiddag komt er weer een aflevering. Zo hoop ik meer vat te krijgen op wat ik lees.

    Like

  2. Veel boeken niet, maar ook niet weinig. Naa, we kunnen er tot nu toe niet makkelijk van scheiden, maar toch lees ik er zeer zeer zelden in. Telkens denk ik… zo veel interessants of mogelijke kennis, dat kan ik toch niet weggooien/weggeven/wegdoen?

    Like

    • ja, dat wegdoen is niet zo evident hé. Bij mij was het in één keer de korte pijn, en dan viel die pijn al bij al eigenlijk wel heeeel goed mee 🙂

      Like

  3. De tien Billy’s heb ik kunnen reduceren tot vier stuks. De inhoud leverde bij de oudpapierhandel 76€ op. Vergane kennis en glorie, geen voer voor de kringloop. Of sentimenten die ik niet wilde doorgeven. Wat er nu nog staat dient vooral om de Billy’s overeind te houden en ter decoratie. Ze zijn ongeveer voor de helft gevuld, dat houdt het wat luchtig.

    Geliked door 1 persoon

  4. Ik lees heel graag maar heb amper boeken in huis. Er zijn er immers maar weinig die ik nog eens wil herlezen. Ik haal dus heel veel uit de bib en soms vraag ik eens eentje cadeau.
    Bij non-fictie ga ik wel iets sneller tot aankoop over, maar zelfs daar ben ik in aan het minderen.

    Geliked door 1 persoon

    • ik schrik er nog telkens van hoeveel van de non-fictie ik ook in de bib kan vinden. Maar mijn bib is wel een goudmijntje op dat gebied!

      Like

  5. We bezitten zo weinig mogelijk leesboeken (daar dient de bib voor!), maar wel behoorlijk veel fotoboeken, naslagwerken en biografieën. De boeken staan verspreid over de woning in kasten en rekken.
    Enkele van die werken zijn helaas matig van drukkwaliteit; hun kaften zijn compleet verbleekt door het licht. Oogt minder fraai, doch never judge a book by its cover, nietwaar? 😉

    Geliked door 1 persoon

  6. Ik koop zelf geen fysieke boeken meer. Ik lees vooral digitaal – ook met Kobo Plus – en heb nog een paar ongelezen fysieke boeken staan die ik nog kan uitlezen. Daarna zullen het ook bezoekjes aan de bib worden.

    Like

  7. Pingback: Replay & reply | MINIMALIESE

  8. Hier is het ook fictie voor het slapengaan, en non-fictie overdag. Nuja, dat overdag lezen lukt niet altijd goed, en minder vaak als ik zou willen.
    Chapeau dat je al je boeken weggedaan hebt! Ik doe hier regelmatig een opruimactie, want ik merk dat boeken meegaan met bepaalde levensfases.
    Maar even grote fan van de bibliotheek, en regelmatig maak ik ook gebruik van een boekenruilkastje in de buurt, of ruil / leen ik met / van vrienden of buren. Kobo Plus staat nu even op pauze, maar ik vind het aanbod daar ook wel heel mooi.
    De meeste boeken die ik zelf heb zijn non-fictie, en van fictie alleen de echte topboeken. Al herlees ik ze zelden…

    Like

  9. Ik heb vorig jaar en het jaar voordien heel wat ontspuld. Zoveel dat er is buitengegooid toen! Maar mijn boeken… Dat was een ander paar mouwen. Die ‘sparken joy’ weet ge wel, zoveel dat er eentje wegdoen pijn zou doen. Ik heb uit mijn tienerjaren een hele collectie tweedehands koopjes van uitverkopen van de bib; boeken die ik als tiener dolgraag las en nu niet meer gedrukt worden. Die kwijtraken… Dat zou voelen als een amputatie. Ik heb er uiteindelijk wel een stuk of dertig geselecteerd (want ook na mijn tienerjaren ben ik boeken blijven kopen, met wisselend succes) en dat was al veel. Nu doe ik het zo, als ik een boek uit mijn eigen kast heb gelezen: wanneer ik denk dat ik het ooit nog opnieuw ga lezen en het in mijn eigen beoordelingssysteem minstens een 4 krijgt, mag het blijven, anders gaat het op de stapel voor de Slegte. Er zijn er niet veel die mogen blijven 🙂 Ze effectief herlezen – ik plan een groots project eens ik door mijn te lezen kast heen ben, maar helaas heeft mijn schrik voor bibboeken (die worden toch niet ontsmet? mensen eten/niezen/peuteren in hun neus daarboven! ik weet het, paranoia) ervoor gezorgd dat ik er voor het eerst in jaren nieuwe heb gekocht… Dus zo vlot het natuurlijk niet. Daarnaast ben ik bang dat ik door ze te herlezen de magie van vroeger kapot ga maken…
    En ik had vroeger ook Billy’s vol boeken – nu nog eentje, die met de te lezen boeken. Mijn 4-sterren-boeken zitten nu in gesloten kasten opgeborgen, inderdaad owv stof dat zich zo lelijk bovenop en tussen de bladzijden kan gaan nestelen. And they still spark joy, door die kasten heen 😀

    Like

  10. Pingback: Dingen anders doen. | MINIMALIESE

  11. Pingback: Upgraden of downsizen | MINIMALIESE

Plaats een reactie