Ik hou er wel van dat een blog interactief is. Reacties zijn een grote meerwaarde, bedankt daarvoor. Over sommige reacties blijf ik verder nadenken. In deze Replay & reply pik ik in op een comment. Don’t worry, ik blijf altijd vriendelijk 😉 ik ben zelf heel erg zoekend in het minimalisme.
Deze reactie van Bentenge op de vorige blogpost bleef even hangen:
Wat Bentenge schrijft is heel herkenbaar. “Ik kan dat toch niet wegdoen?” Veelal komen er een één of meerdere antwoorden aan bod waarom je iets niet mag wegdoen. “Het heeft veel geld gekost” of “Stel dat ik het nog nodig heb” zijn de meest voorkomende redeneringen.
Dus, Bentenge, ik probeer een tweede antwoord te formuleren op je comment. Het eerste antwoord dat ik gaf was:
“Ja, dat wegdoen is niet zo evident hé. Bij mij was het in één keer de korte pijn, en dan viel die pijn al bij al eigenlijk wel heeeel goed mee”
Dit was in eerste instantie vooral een empathische of emotionele reactie. Ze is daarom niet minder waar maar nu ik erover nadenk wil ik er wel nog iets aan toevoegen.
Sommige items kosten inderdaad heel veel geld en kun je niet zomaar gaan weggooien. Je wil niet dat het geld dat je ervoor hebt gegeven verloren is. Misschien moest je wel lang sparen voor je het had. Maar eens je het item hebt gekocht, dan is het geld gespendeerd. Dus of je het gerief nu houdt of niet, de originele som krijg je nooit meer terug. Ik hoop dat het zijn geld waard was. Soms, als je geluk hebt, kun je een item verkopen als je het niet meer gebruikt. Ervaring leert me dat iets verkopen niet altijd de meest eenvoudige handeling is. Je moet er foto’s van nemen, je moet het online zetten, er wordt gevraagd naar specificaties en garantiebewijzen. Mensen beslissen om iets over te kopen maar trekken op het laatste nippertje hun staart in. Kortom: er kan wat frustratie mee gepaard gaan. De tijd die je hierin investeert krijg je ook niet meer terug. Ik heb in het verleden wel al veel items verkocht waarbij alles heel vlot verliep, dus het kan twee kanten op. Iets weggeven of naar de kringloopwinkel brengen kost veel minder tijd en moeite en heeft hetzelfde effect, weliswaar zonder de compensatie. In de Kringloopwinkel wordt je gerief verkocht aan een kleine prijs en het promoot sociale tewerkstelling. Geef je het aan iemand die je kent, zorg dat dat deze persoon niet belast wordt met jouw gerief. Niet iedereen is tevreden met jouw afgedankte dvd-speler.
Een tweede reactie in dit opzicht: de waarde die je geeft aan je gerief. Bentenge schrijft dat hij de kennis die in de boeken zit niet zomaar wil weggooien. Tegelijk schrijft hij ook dat hij er nog weinig in leest. Ik ga er van uit dat hij de boeken heeft gelezen, dus de waardevolle kennis is dan reeds opgedaan. Als ik even aan een boek vasthoud stel ik mezelf altijd de vraag: “Ik heb het al die tijd dat ik het vasthield niet herlezen, zal ik dat ooit nog in de toekomst doen?” Boeken zijn een goed voorbeeld van gerief dat niet meer zoveel gebruikt wordt achteraf. “So many books so little time.” Ik lees al zoveel jaren maar in al die tijd heb ik nooit boeken herlezen, met uitzondering van kinder- en jeugdboeken. Er zijn gewoon zoveel steengoeie boeken, ik wil die eerst allemaal lezen! Bij non-fictie kan het wel voorvallen dat ik iets zou willen oprakelen “dat ik ooit eens heb gelezen in een bepaald boek”. Aan de andere kant is alle informatie die ik zoek maar een muisklik verwijderd. Waar men het in The Minimalists podcast over heeft: “The 20/20-rule” (neen, niet het befaamde jaar waarin we ons bevinden), dat is best toepasbaar. Twijfel je om iets weg te doen, denk dan: als ik dit binnen de 20 minuten kan vinden voor 20 euro dan is er geen reden om er aan vast te houden. Als je iets ècht nog nodig hebt kun je het altijd terug gaan kopen of zelfs lenen.
Er zal altijd een reden zijn om iets bij te houden, maar mijn ervaring leert me dat iets loslaten zoveel beter aanvoelt dan eraan vast te houden. De ruimte die vrijkomt is niet alleen fysiek maar ook mentaal een verlichting.
Bentenge, was ik wel vriendelijk genoeg? 😉
Vind jij het moeilijk om iets los te laten? Zo ja, hoe komt dat?
Inspiratie vond ik in deze blogpost.
MINIMALIESE 
Vaak zit er meer aan vast. Je hoeft niet te minimaliseren, maar het mag. Minimaliseren is een keuze. Het is niet beter of slechter. Je bepaalt zelf of het goed of slecht voor jou voelt. Ik heb wel spijt gehad van dingen die ik weg heb gedaan.
LikeLike
Uiteraard is minimaliseren een keuze. Eén die me al heel veel goeds heeft bijgebracht. Zelf ervaar ik nog geen spijt. Van welk item heb je echt spijt?
LikeLike
Van meer dingen… serviesgoed van mijn oma, correspondentie met een vriendin, kampeerspullen, zelfgemaakte kleding. Dingen die voor mij praktische en emotioneel toch meer waarde hadden dan ik eerst dacht.
LikeGeliked door 1 persoon
Minimaliseren is echt een twistpunt hier in huis. Mijn man wil ALLES bijhouden, ook dingen waarvan hij zelf weet dat hij er nooit nog naar gaat omkijken. Alles verdwijnt hier in de kelder. Ik kom daar niet want ik krijg koppijn als ik zie wat daar allemaal gestockeerd ligt/staat aan oude brol. Ik ben daar veel gemakkelijker in. Alles wat ik een jaar niet meer heb vastgehad, mag weg.
LikeGeliked door 1 persoon
Om het over boeken te hebben: met het wegdoen van romans heb ik geen enkele moeite. Anders is het wat betreft naslagwerken, biografieën, fotoboeken, etc. Die hou ik bij, no matter what. Het zijn immer raadpleegbare (tijds)documenten die ik meermaals ter hand neem.
Van andere materiële dingen, zoals je ze vaak op zoekertjessites treft, kan ik makkelijk afstand doen. Vaak geef ik dingen weg of gun ze iemand tegen een klein prijsje.
Momenteel heb ik zes vintage stoelen te koop. Interesse? 😉
LikeLike
Vintage en vintage is twee he Menck 😉 Maar dat van die boeken volg ik. Romans zou ik wel weg kunnen doen zodner twijfelen, maar al die naslagwerken en boeken waar mooie plaatjes in staan…
LikeLike
Vintagestoelen? Hmmmnee bedankt 😉
LikeLike
Ik kan steeds beter loslaten, omdat ik weet dat veel rommel me meer energie kost dan het mogelijke ongemak van iets te hebben weggedaan dat ik nog had kunnen gebruiken. (Dat laatste gebeurt trouwens maar heel zelden.) Ik merk bij mezelf dat ik het veel gemakkelijker vind als ik weet (of mij voorstel) dat iemand anders blij is met de spullen die ik niet meer gebruik. Toen wij eind vorig jaar zijn verhuisd heb ik veel weggedaan. Sommige dingen verkocht, andere weggegeven of naar de kringloopwinkel gebracht. De grote tafel die we niet meer wilden kwam terecht bij een gezin waarvan ik vermoed dat ze het niet breed hebben. Mijn massagestoel ging naar een man die hoopte zijn zieke vrouw massages te geven om haar pijnen te verzachten. De koersfiets die al jaren in onze garage stilstond heeft hopelijk waar wat mooie tochtjes gedaan. Van de boeken die naar de kringloopwinkel gingen hoop ik dat iemand ze daar heeft ontdekt en er veel plezier aan beleeft. De voldoening die ik krijg van de gedachten aan het tweede leven van die spullen is me eigenlijk meer waard dan het geld dat ik er hier of daar nog voor heb gekregen. Wat ik wel lastig vind is als ik dingen die nog perfect bruikbaar zijn naar het containerpark moet brengen en in de container met grof vuil moet gooien. Dat doe ik met tegenzin. Maar éénmaal het is gebeurd ben ik zelfs daar blij om.
LikeGeliked door 1 persoon
Bij die opmerking over het containerpark sluit ik me aan. Moeilijk, maar langs de andere kant leert dat ook weer dat de waarde die we soms aan dingen geven verkeerd is vanuit een andere standpunt 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Liese, niet alleen was je zeer vriendelijk, het was ook zeer aanvullend en verhelderend.
Wat spullen betreft hanteer ik een belangrijke economische regel. Waarde bekijk je vanuit het heden en naar de toekomst, niet vanuit het verleden/de investering.
Als ik dingen weg doe verkoop ik ze bijna nooit tenzij de geschatte waarde boven de 100euro ligt. Ik zie immers op tegen de inspanning en al het “gehassel”. Als iets waarde heeft denk ik eerst of iemand het eventueel zou “liken” en anders gaat het per definitie naar de kringloopwinkel of de kinderruilwinkel als het om spullen voor kinderen gaat.
Maar kijk, bij deze maak ik binnenkort toch eens werk van die boeken. Het mag beduidend minder.
LikeGeliked door 1 persoon
laat weten hoe het is gegaan 😉
LikeLike