De voorbije week had ik twee nachtdiensten. Er was niemand aanwezig bij mijn thuiskomst dus het was muisstil (#zalig). Maar wat mij vooral opviel: het was opgeruimd. Ik had eerder al de gewoonte aangekweekt om mijn keukentablet blanco te houden waardoor ik nu veel vlugger dan vroeger alles aan de kant doe. In mijn hoofd moet die tablet er blanco uitzien dus als dat niet zo is probeer ik dat beeld altijd te bekomen. Het is iets waar ik constant alert voor moet zijn maar het loont. De tafel die we enkele weken geleden aan de kant hebben gezet zorgt ook voor meer orde. Het was een dumpplek voor alles wat we kwijt moesten. Door alles rommelvrij te houden is er meer ruimte in mijn hoofd (en mijn leven) om iets anders te doen. Ik hoef niet eerst de tafel tot op een aanvaardbaar niveau op te ruimen, er moeten geen kranten verzameld worden en er ligt niets te slingeren dat mijn aandacht wegzuigt. Outer order inner calm is nooit eerder zo sterk aanwezig geweest bij mij.

Vandaag is mijn vrije dag. Sinds mijn echtgenoot ook in de zorg werkt hebben we tijdens onze werkende weekends minder tijd voor elkaar maar dat compenseren we wel door eens een dagje samen thuis te zijn. Vandaag splitsten we de dag op: tijd voor onszelf en tijd voor elkaar. Zo ging hij vanmorgen fitnessen en werkte hij voor zijn opleiding terwijl ik naar twee podcasts luisterde en ondertussen een gerechtje van Fieke uitprobeerde. De boodschappen besloot ik vandaag te voet en zonder afleiding te doen. Zonder koptelefoon of notificaties. Gewoon met mijn gedachten en mijn blik op wat om me heen gebeurt. Ik vind het zalig om mijn gedachten eens te laten varen. Om alles wat in me opkomt over me te laten stromen. En soms word ik afgeleid door compagnons onderweg waar ik met veel liefde mijn smartphone wel voor bovenhaal:

De zon op mijn snoet, enkel het geluid van mijn voetstappen en een voorbijrazende fietser op het grindpad. Meer heb ik echt niet nodig om opgeladen verder te gaan met mijn dag.

In de namiddag kozen we voor een uitstapje naar een taartjesshop. Content dat ik voor mijn verjaardag een belevingsbon kreeg, het vooruitzicht aan een taartje met een koffie was voor mij al even ontspannend als het taartje zelf denk ik.

De dag sluit ik straks af tijdens een avondwandeling met een vriendin en misschien nog een frietje van het frietkot….als we niet verkeerd wandelen weliswaar!