Op de pagina “Inspiratiebronnen” vul ik van tijd tot tijd nog wat boeken, blogs of documentaires aan maar het liefste luister ik naar gelijkgezinden over minimaliseren. Er zijn nog heel wat mensen die niet weten wat het juist inhoudt en wat het kan bijbrengen in je leven en het is fijn om te praten met iemand die exact weet wat je bedoelt.

Vandaag laat ik Kim aan het woord. Ik volg Kim al enkele jaren vanop de zijlijn doordat we ons in dezelfde dingen interesseren. Laatst kwamen we elkaar heel toevallig tegen bij het zwembad en toen besefte ik dat ze best een goeie kandidaat zou zijn voor het “7 vragen aan….”-onderdeeltje. Dus hier gaan we!

Hoe of door wie leerde je minimalisme kennen?

Toen we gingen samenwonen, kochten we al snel 25 mooie borden, evenveel wijnglazen, champagneglazen, cocktailglazen, waterglazen, drie volle dozen hapjesdingen enz… Dit leidde tot een huis waar nooit genoeg kastruimte was én waar ik enorm veel werk aan had terwijl het meeste maximaal 1x per jaar uit die kast kwam (om te poetsen). Drie maand nadat we gingen samenwonen, werd ik -bewust- zwanger. Dit leidde tot nog meer spullen (tip nummer 1: laat je nooit in een babyspullenwinkel adviseren wat je écht nodig hebt!).

Uiteindelijk ging ik op zoek naar een boek dat me kon helpen om de chaos een beetje minder chaotisch te maken en zo kwam ik terecht bij de HuisHoudCoach. Een Nederlandse dame die in het toenmalige boek probeerde het huishouden op de rails te krijgen. Van poetsen tot sorteren, van een soort huishoudboekhouding tot een goede basisuitrusting om alles onder controle te houden.
De jaren kabbelden verder, er kwamen nog twee kindjes bij en ik ging terug studeren. Als studerende leerkracht betekende dit nog veel meer materiaal in huis en vooral kilo’s papier. Pas nadat ik mijn laatste diploma haalde, dacht ik: “NU is het GENOEG!”.
Ik had tussendoor al wat ge-Netflix’t, Marie Kondooke op afstand gevolgd, ik las geregeld iets van The Minimalists en ik was in de ban van Tiny Houses. Het liefste had ik alles achtergelaten en vanaf nul gestart in zo’n klein huisje. Natuurlijk was dit met een echtgenoot, drie kinderen, twee honden, vijf kippen en toen nog wat vissen… niet echt realistisch. Ik koos voor the next best thing.
Al mijn oud lesmateriaal en mijn studieboeken werden naar het containerpark gebracht. Ik wou het ritueel verbranden maar dat was niet meer toegestaan. Daar stopte het niet. De kasten, de zetels, de tafel… ik was het beu gezien. Jarenlang had ik avonden, nachten en zeer vroege ochtenden gestudeerd in de living. Ik associeerde de ruimte met “werk” of “studeren” waardoor het thuisgevoel echt weg was voor mij. Daarnaast kostte het onderhoud me enorm veel tijd. Ik sorteerde uit wat we écht gebruikten, hield nog een klein beetje extra gerief zodat we comfortabel mensen konden blijven ontvangen (dat was in den tijd dat dit nog mocht!) en de rest ging weg. In één dag haalde ik de kasten uit elkaar en werd heel extreem van overvol naar zeer leeg gegaan. Carte blanche: the end of an era en het begin van nieuwe vrijheid.
In plaats van een dressoir, een barkast, een speelgoedkast, een gigantische salontafel en geen ruimte voor niets, gingen we uiteindelijk naar één barkast(je). De rest van het gerief vind je nu in onze keuken terug, het speelgoed in de kamers. Iets dat niet gebruikt wordt, wordt vriendelijk buitengebonjourd.
De ruimte wordt gebruikt en het huis leeft. Een kamp maken, voluit knutselen of genieten van een filmavond, geen probleem. De living verbouwen tot Playmobil/lego-land, okido! Nailed-it naspelen en volop bakken en versieren, prima! Maar eens het erop zit (na een activiteit, een dag, een week…), gaat alles gewoon terug naar zijn vaste plekje.

Welke tip zou je starters meegeven?

Warm op met iets wat bij jou past:
Lees je graag stripverhalen/manga’s? Lees dan eens die van Marie Kondo, niet persé om zo extreem tewerk te gaan maar wel om goesting te krijgen…
Luister je graag naar podcasts? Probeer dan eentje te beluisteren over declutteren of minimalisme.
Kijk je graag series/reality shows? Bekijk eens iets op Netflix rond het topic of zoek op YouTube, 1001 filmpjes! Mijn favoriet: The Tiny House Movement. Niet zozeer om zelf in zo’n piepklein huisje te wonen maar ze hebben wel heel leuke opbergideeën en het is zo leuk om te zien hoe ze alles maken…
Laat je vooral niet overrompelen. Er is ongetwijfeld een reden waarom je dit leest of waarom dit je bezighoudt. Wat wil je bereiken? Focus on the goal! Als je nadenkt waarom je dit wil gaan doen, lijkt het iets makkelijker te gaan. Ik wou meer tijd voor mezelf en minder tijd om alles schoon te maken/bij te houden!

Kreeg je al veel tegenkantingen?  Zoja, welke?

Tegenkanting zou ik het niet noemen, eerder verbazing.
“Jamaar, wij hebben iedere 2 jaar een groot feest met 30 man!”. Wij doen dit soms ook (ooit mocht het nog) maar dan pas ik mij aan. Meestal nemen we iets wat gewoon uit de hand kan gegeten worden. Of als het echt moet, dan durven we al eens wegwerpgerief te kopen (ik probeer dan wel te gaan voor de meest milieuvriendelijke keuze).

“En wat als…”. Geen concreet voorbeeld maar soms zijn er wel “wat-als’ers”. Ik ben iemand die nu leeft en nu liefst dingen doe die ik graag doe. Niets is zeker, niemand wordt een aantal jaren, weken of dagen beloofd. Als er iets gebeurt waardoor ik plots iets nodig heb, dan zal het ongetwijfeld de moeite zijn om in die situatie iets te kopen of te lenen bij iemand.

Indien je gezinsleden hebt: hoe gaan zij om met je minimalismemanie?  

Ik denk dat ze hier best gelukkig mee zijn. Als iemand iets nodig heeft en ze vragen het aan mij, dan heb ik het binnen de paar minuten ongetwijfeld vast. Zelf weten ze ook perfect waar iets thuishoort. Tot slot laat ik hen zoveel mogelijk doen in hun eigen kamer. Ik vond het altijd belangrijk dat ze hun eigen kamer hadden en ik vind dat ze hier ook enige vrijheid moeten kunnen bewaren. Omdat ik iets leuk, aangenaam of fijn vind, is dat niet persé zo voor anderen. Dat probeer ik te respecteren. Probéér omdat ik af en toe toch even wil zorgen dat alles hygiënisch blijft en dan ga ik me al eens moeien om eerst op te ruimen. Wat betreft mijn wederhelft, hij ziet ook wel gaven in een georganiseerd huis(houden). Het vermijdt eindeloze discussies: “Waar is mijn……” is een zeldzaam zinnetje geworden. Ik durf zeggen dat het wérkt voor ons.

Blijf je nog bijleren over minimaliseren, welke tips zou je gevorderden kunnen meegeven?

Bijna wekelijks luister ik naar de podcast van The Minimalists en ik herlees geregeld eens een manga van Marie Kondo. Ik hou van – georganiseerde – brol: stickertjes, planners, stiftjes, kleine popjes, … Planten kopen behoort nu ook tot één van mijn favoriete bezigheden maar in tegenstelling tot vroeger, blijven ze nu in leven. Al de dingen die ik heb, daar wil ik moeite voor doen. Daar draait het volgens mij om: kies spullen die je wil onderhouden, waar je wil voor zorgen. Dat zijn meestal de spullen die waarde toevoegen.
Voor iedereen: geniet er gewoon van! Wees tevreden, vergeet vooral niet te léven. Er is geen one-size-fits-all hiervoor. Mensen evolueren, je hebt fasen waarin je meer of minder spullen nodig hebt en je zal nooit ‘klaar’ zijn. Je hoeft er ook niet continu mee bezig te zijn, doe vooral waar jij je goed bij voelt. En tot slot: wat je ook beslist om in huis te halen of te houden, doe het met overtuiging. Kies spullen die jij leuk vindt, die jou (en je huisgenoten) gelukkig maken. (Remember het hondenbeeld van Joey en Chandler?)

Welke item heb je ooit geminimaliseerd en je achteraf beklaagd?

Ik heb me eerlijk waar, nog nooit iets beklaagd. Het zijn maar spullen, meestal vervangbaar en nooit levensbelangrijk. Zelfs oude planners heb ik weggegooid. Omdat ze geen waarde meer hadden voor mij. Alles kent zijn tijd en plaats, als de tijd voorbij is, dan is de tijd om te gaan gekomen.
Bepaalde emotionele spullen heb ik gedigitaliseerd (denk aan oude blogposts, schattige mailtjes, foto’s van 20 jaar geleden…) zodat ik ze in principe niet kwijtraak maar misschien zal ik er nooit meer wat mee doen?
Eén van mijn grootste no-go’s is ook dat ik mijn kinderen later niet wil belasten met duizenden beeldjes, honderden boekjes en andere prullaria. Soms houden mensen spullen bij ‘voor later’ maar ik weet zelf niet of dat wel zo’n goed idee is…
Mijn vermoeden is dat als je minimaliseert naar je eigen gevoel en eigen doelen i.p.v. klakkeloos iemand na te doen, dat je dan (bijna) nooit in de problemen zal komen. Niemand kan immers beslissen in jouw plaats wat waardevol is en wat niet.

Welke item kan iedereen minimaliseren?

Wat mij het allermeeste deugd deed, was het wegdoen van al die ‘gratis’ koffiekoppen en ‘gratis’ glazen van bij de mosterd & Nutella. We hebben hier nog steeds een mooi assortiment maar je hoeft écht niet alles te houden

Dikke merci voor je tijd Kim! Volg Kim op volgende kanalen: haar blog of haar Instagram-pagina.