Anderhalf jaar later kan ik zeggen dat enkele minimalistische gewoontes ingebed zijn in mijn dagelijkse leven. De rest van mijn gezin lijkt ook wel een beetje te begrijpen dat we willen afstappen van het materialistische, maar uiteraard moet ik dat nuanceren. Kinderen omvormen tot minimalisten, dat is een traject waar enkele jaren over gaan. Niet dat ik vind dat mijn kinderen zich volledig naar mijn visie moeten schikken maar ik geef graag duwtjes in die richting om hen van enkele zaken bewust te maken.

Eén verjaardagscadeau

Voor de kinderen zijn verjaardagen een hoogdag, maar zelf vind ik het minstens even belangrijk dat deze gevierd worden. Gisteren was mijn jongste zoon jarig, in non-corona-dagen vieren we dat uitgebreid met meter en peter, oma’s en opa’s. Dit jaar is het lichtjes anders en gaan we voor een outdoor ontbijt. Meter en Peter zijn altijd zo lief om te vragen of de jarige een wishlist heeft en dit jaar stond daar “centjes voor een eigen tablet” op. Hoewel ik strikte regels hanteer over schermtijd vind ik het wel fijn dat mijn jongens hun eigen gerief hebben waar ze naar hartenlust op kunnen swipen en downloaden (met parental control uiteraard). Vaneigens is zo’n toestel duur maar als ik zie dat ze hier dagelijks mee aan de slag gaan vind ik het best een goeie investering. Je kunt daar ook heel wild in gaan en direct voor iPad gaan maar een basis model van Samsung blijkt ook goed zijn werk te doen. We kochten er ook een stevige cover bij.

Wat geef je aan iemand die al alles heeft?

Nieuwjaar is traditioneel een tijd van cadeautjes maar voor sommige mensen is het echt moeilijk om nog iets te vinden dat ze nog niet hebben of om een beleving te geven. Ik vind een massagebon, een restaurantcheque of een bloemenabonnement een mooi geschenk. Met de kleinkinderen gaven we dit jaar een krantje cadeau aan onze grootmoeder. Maandelijks loaden we foto’s op via een website, deze worden in een papieren krantje gegoten en geleverd in meme’s brievenbus. Als het einde van de maand nadert krijg ik een mail van “Carlos van het krantje” dat ik dringend mijn foto’s moet uploaden. Er is ook een WhatsApp-groepje ontstaan met mijn neven en nichten waarin we elkaar motiveren om er tijdig aan te beginnen en ondertussen blijven we ook up-to-date met elkaars’ leven. Win-Win! Uiteindelijk is het feit dat de kleinkinderen met elkaar in contact staan voor meme ook een geschenk.

Opgeruimd huis – opgeruimd hoofd

Hoe minder gerief ik heb, hoe meer ik me stoor aan rondslingerend gerief. Alles heeft ondertussen een plaatsje gekregen en als iets niet op zijn juiste plekje ligt word ik lichtjes chagrijnig. Opruimen brengt nog altijd rust in mijn hoofd. Er ligt nog weinig “open en bloot”. Op tafel of de keukentablet ligt er doorgaans niets. Als er zich daar hoopjes vormen is het dringend tijd om die eens aan te pakken. Het salontafeltje is echter nog een werkpunt.

Enkel vervangen wat je nodig hebt!

Spullen worden enkel vervangen als ze stuk zijn. Soms wacht ik met opzet lang om iets te vervangen, zo heb ik een periode om te evalueren of ik iets eigenlijk wel of niet kan missen. Ik maakte laatst popcorn met te weinig olie waardoor ik mijn kleine kookpot ruïneerde. Sindsdien kook ik zonder die ene pot en hoewel het soms raar is om iets kleins klaar te maken in een grotere pot, lukt het eigenlijk ook en mijn kast is overzichtelijker.

Het zal misschien raar klinken maar ik koop bijna nooit kleren voor mijn kinderen. Een collega van me geeft regelmatig een grote doos tweedehands kledij door en daar zit altijd zo’n mooi gerief in dat mijn kinderen er beide nog deugd van hebben. Enkel als ik echt iets tekort kom ga ik kledij aankopen. Soms komt het goed uit en moet de paashaas ineens kousen gaan verstoppen bij zijn eitjes of komen er nieuwe kamerjassen tevoorschijn uit de zak van Sint en Piet. Een uitzondering hierop zijn schoenen, die koop ik altijd nieuw.

Inzetten op belevingen

Tijdens de vakantie plannen we regelmatig een uitstap met de kinderen. Doordat wij in shifts werken zijn we weinig met ons vier samen waardoor dit veelal kwali-tijd is. In het paasverlof gingen we wandelen met alpaca’s Pol en Jos. Een zalige uitstap waar we alle vier plezier aan beleefden.