Als het van Dr. Luc Swinnen afhangt zouden we allemaal collectief meer moeten gaan mijmeren. In zijn boek “Rust voor je brein” noemt hij dat “je offlinenetwerk inschakelen”. We gunnen ons brein te weinig tijd om te bekomen van alle taken die we dagdagelijks met onze volle aandacht uitvoeren (het aandachtsnetwerk of zoals hij het noemt: het “online netwerk binnen onze hersenen”). Zonder ons aandachtsnetwerk zouden we echter niet tot het uitvoeren van taken komen. In ons zogenoemde offlinenetwerk huizeniert onze empathie, creativiteit en ons zelfbeeld. Het begint voornamelijk te werken (ja, het werkt dus ook, het is niet lui ofzo) als wij stilvallen. Al ooit voorgehad dat je ineens op een oplossing kwam voor een probleem terwijl je in bad zat (zoals die Eureka-kerel) of een idee kreeg tijdens een boswandeling? Je rustnetwerk in je hersenen werd geactiveerd en zo kwam er ruimte in je brein vrij om creatief te zijn. Klinkt heel logisch maar dat is ons brein helemaal niet. Er razen allerlei stoffen door onze hersenbanen en die hebben allemaal een invloed op ons. Ik zou de hele technische shizzle hier kunnen neertypen, maar eigenlijk heb ik daar geen goesting in. Ik zou zeggen, als het je interesseert: lees het boek, het is daar op een menselijke manier uitgelegd.

Mijmeren dus. Enkele keren per dag om tot rust te komen. Op een bankje in de zon. Of zoals ik vlak voor ik mijn laptop erbij nam: up de zulle up me gat. Het is potverdikke moeilijk om niets te doen. Probeer het maar eens. Gewoon alleen neerzitten en kijken. Om je hersenen in dat offlinenetwerk te krijgen. Want zelfs nu ik het aan het doen ben, de ideeën stromen binnen en ik wil ze noteren. Ik wil ze meteen uit dat hoofd van me. Misschien moet ik ze even laten pruttelen?

Meer weten: Rust voor je brein van Dr. Luc Swinnen.