Ze komen when you least expect it: van die vettige facturen. De gemeentebelasting, de autoverzekeringen of zoals vandaag bij mij: het kadastraal inkomen.

Vroeger ging dat altijd gepaard met een licht zenuwachtig gevoel in mijn maag. “De Vlaamse Belastingdienst, damn hoeveel zou dat nu weer zijn en waarom hebben die gasten verdikke meer dan 300 euro nodig van mij?” Ik besef ten volle dat mijn belastingdienst mij nog goedgezind is en dat er mensen zijn die veel meer moeten dokken voor hun kadastraal inkomen maar gelijk hoe, het werd nooit met een welkomstbanner en fladderende vlaggetjes ontvangen hier.

Enkele jaren geleden bracht ik er verandering in. Ik kocht het online programma YNAB aan en volgde een online cursus om het te leren gebruiken bij Kelly. Alléé, eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat ik een tester was van haar online cursus maar ik kan hem alleen maar aanraden als ze hem ooit nog eens lanceert. YNAB is namelijk geen zo’n simpel programma om mee te werken, je moet er je wel eens in verdiepen alvorens het goed onder de knie te krijgen. Het programma kost ook wel iets, maar dat haal je er zeker terug uit.

Ondertussen doe ik het al een drietal jaar en het levert me jaarlijks vele euro’s op. In die mate dat ik een veel beter zicht heb op mijn inkomsten en mijn uitgaven en dat ik op voorhand al geld aan de kant zet voor facturen die op komst zijn. Zodoende kan ik zonder verpinken een verwachte factuur van 333 euro betalen zonder dat ik dat nu nog gewaar ben in mijn maandbudget, want dat geld stond reeds aan de kant. Ik kan ook voorspellen hoeveel die facturen gaan bedragen dus zet ik elke maand 1/12e van dat geld aan de kant. Zo heb ik verschillende potjes die ik vul in het programma: hospitalisatieverzekering, water, autobelastingen, schuldsaldoverzekering, etc…

Vooral het eerste jaar was het hard. Beseffen dat je potjes vult voor iets en het geld er weer moeten uithalen omdat je het nodig hebt voor iets anders. Het systeem laat schuiven met geld toe en dat is een voordeel maar kan ook voor frustratie zorgen. Zeker op het moment dat je beseft dat je in het potje “materiaal” 100 euro voorziet en ineens blijkt 275 euro uit te geven. Of omgekeerd: als je 100 euro voorziet voor een schoolfactuur maar het vakantie is en dat geld dus naar “kampjes” kan geschoven worden.

Weet je, het is pas door mijn “materiaal”-potje eens grondig te gaan analyseren dat ik ben beginnen beseffen hoeveel geld wij uitgaven aan dingen die we in feite niet nodig hebben.

Ik probeer wekelijks mijn uitgaven in te geven in YNAB. De app laat toe om het telkens te doen als je iets uitgeeft maar zo consequent ben ik niet. Maar wekelijks sta ik stil bij de aankopen en denk ik na wat het was en waarvoor we dit kochten. Daardoor swipe ik veel minder mijn kaart langs het bancontact apparaatje en doe ik dat veel doordachter.

Doordat ik mezelf telkens met de neus op de feiten druk ben ik heel anders gaan spenderen. Maar àls ik geld uitgeef doe ik dat heel bewust en soms met veel liefde.