Al jaar en dag werk ik met Smartphoto om mijn fotoproducten te bestellen. Belangrijke momenten laat ik graag vastleggen door mijn vriendin/fotografe Kelly Steenlandt. Ik snuister heel regelmatig door de beelden van de groeifeesten van onze jongens, het voelt telkens als een klein beetje herbeleven van het moment.
Deze week kreeg ik een mail van Smartphoto om te melden dat mijn smartbonus beschikbaar is. Smartphoto werkt met een systeem waarbij ze een percentage van je uitgaven op de site bijhouden. Die korting kun je na enkele maanden inzetten op je nieuwe bestelling. Je kent het wel, een online klantenkaart eigenlijk.
Aangezien ik toch een heel aantal bestellingen doe (kerstkaarten, uitnodigingen, fotostickers, foto’s vergroten….) liep de korting deze keer op tot 12,50 euro. Mijn eerste reflex was: Ah, ik ga iets bestellen. En vlug, want de bonus vervalt op 28 januari.
Terwijl ik aan het surfen was tussen de honderden fotoproducten voelde ik het niet. Veelal vind ik wel iets dat me aanspreekt. Uiteindelijk maakte ik een ingekaderde poster met de foto die ik op ons kerstkaartje gebruikte. De kostprijs was 19,99 euro + verzendingskosten 3,99 euro. Na de aftrek van de bonus moest ik nog 12,48 euro betalen.
Dus ik ging 12,48 euro betalen om een korting van 12,50 te genereren op een product dat ik eigenlijk niet echt nodig had. 🤔🙄😏
Ik klikte de website dicht en liet het voor wat het was. En zelfs nu terwijl ik het aan het typen ben denk ik: zou ik toch niet bestellen? Maar de “Heb ik dit echt nodig?”-vraag gaat ook op tijdens solden . Ik moet alleen regelmatig naar het vraagteken zoeken.
Je kunt met dat ‘tegoed’ toch ook gewoon een vijftigtal foto’s laten afdrukken om gehandtekend mee te geven met je fans?
LikeLike
Voila ! Maar het doet me er wel aan denkend at ik ook nog ergens zo’n kortingsbon liggen heb 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is een valkuil van jewelste, hé. Niet alleen bij Smartphoto. Daar gebruik dat voor een cadeaubon die ik dan eventueel op een later tijdstip gebruik.
LikeLike
Ik heb dat vooral met kledij en mijn devies is tegenwoordig: if it’s not a hell yes, it’s a no.
LikeLike
Hier ook steeds vaker: als ik niet echt iets nodig heb of ik vind niets waarvan ik echt denk ‘ja, dat is echt wel leuk/mooi’ dan laat ik de bon gewoon voor wat hij is 🙂
LikeLike