(titel: dEUS – Supermarketsong)
“Het lijkt me echt zalig om een vakantiehuisje te hebben op enkele uurtjes rijden van je deur. Vrijdagavond gooi je wat gerief in je koffer en enkele uren later ben je weg van het dagdagelijkse.”
Hmja. Klinkt aanlokkelijk! Niet dat ik de financiële middelen heb om nog een tweede woning te kopen (ik vermoed dat ik niet de enige ben) maar er wordt wel eens luidop gedroomd.
“Als ik ooit de lotto win dan bouw ik een stuk aan mijn huis met een grote glaspartij aan de zijkant zodat ik voldoende licht heb”.
Ohja, nog zo’n luide droom. Een tuinkamer zouden ze dat nu durven noemen in de boekskes. Een veranda met gesten dus eigenlijk. Eén probleem: ik speel niet met Lotto.
Aan de andere kant: waarom eigenlijk? We wonen in een groot huis. Groter dan de gemiddelde gezinswoning alleszins. Waarom het hier dan nog groter maken?
Vandaag nam ik de tijd om de poetsen. Het komt er niet altijd van en zoals ik al eerder schreef heb ik geen poetshulp dus het is soms wat zoeken om het allemaal rond te krijgen. Laat staan dat ik dan nog eens twee eigendommen zou hebben om te onderhouden. Daar denk ik meer en meer over na. Hoe meer je hebt, hoe meer je moet onderhouden. Zelfs in een huis waar relatief weinig gerief staat zoals het mijne is er altijd veel poets- en oplapwerk. Als je klaar bent met het ene dan is het andere weer vuil. Alles wat je bezit daar moet je aandacht aan geven anders gaat het kapot. Reden te meer om onnodig materiaal uit het huis te duwen. Ik plan om binnenkort nog eens door al mijn gerief te gaan zodat ik weer wat meer adem heb. Vreemd genoeg kan ik daar naar uitkijken om eens goed te roefelen in de dingen.
(Ondertussen merk ik op dat op deze blog ook “sponsored content” te vinden is. Ik vermoed dat het te maken heeft met het feit dat ik mijn domeinnaam niet betaald heb. Beetje contradictie op een blog over beginnend minimalisme, maar kijk, het is wat het is! 🙂 )